باید ها و نباید ها در هنگام بروز اولین نشانه بیماری آنفولانزا
احساس خارش خفیف در گلو، بدن درد و تب ناگهانی می‌تواند از اولین نشانه‌های ابتلا به آنفولانزا باشد. ویروس آنفولانزا هر سال تعداد زیادی از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. مهم است که علائم را زود تشخیص دهید تا بتوانید مراقبت از خود را شروع کنید. به ویژه برای کودکان خردسال، افراد مسن، زنان باردار یا افرادی که شرایطی دارند که بر سیستم تنفسی یا ایمنی آنها تأثیر می گذارد. رعایت این نکات نه تنها به شما کمک می کند تا سریعتر بهبود یابید، بلکه به جلوگیری از انتشار این ویروس بسیار مسری به سایر افراد جامعه نیز کمک می کند.
شناخت علائم آنفولانزا
در ابتدا ممکن است که آنفولانزا را با یک سرماخوردگی جزئی اشتباه بگیرید. در حالی که آنفولانزا در بسیاری از علائم سرماخوردگی مشترک است، علائم آنفولانزا معمولاً شدیدتر هستند و سریعتر ظاهر می شوند. البته به خاطر داشته باشید که تب در مراحل اولیه آنفولانزا شایع است، اما همه مبتلایان به آنفلوانزا تب ندارند.
علائم اولیه آنفولانزا عبارتند از:
- خستگی
- تب و لرز ناگهانی (معمولاً بالای 38 درجه سانتیگراد)
- گلو درد
- سرفه
- دردهای عضلانی
- آبریزش بینی
چه باید کرد
اگر متوجه شدید که علائم آنفولانزا را تجربه می کنید، نکات زیر را دنبال کنید:
- شستشو مکرر دست ها، برای جلوگیری از انتشار ویروس حدود 20 ثانیه دست ها را با آب و صابون بشویید.
- به هنگام سرفه و عطسه بینی و دهان را با آرنج خود بپوشانید یا به جای دستان خود،از یک دستمال یکبار مصرف استفاده کنید.آنفولانزا بسیار مسری است و در صورت سرفه یا عطسه به راحتی از طریق هوا پخش می شود.
- برای تقویت سیستم ایمنی بدنتان سالم بخورید. اگرچه ممکن است در هنگام بیماری، اشتهای خود را از دست بدهید، اما کم غذا بخورید. وعده‌های غذایی سرشار از میوه‌ها و سبزیجات به بدن شما کمک می‌کند. باید با ویروس مبارزه کند.
- مایعات زیاد بنوشید، به خصوص آب، چای و نوشیدنی های الکترولیت کم قند. از الکل و کافئین خودداری کنید.
- اقلام ضروری مانند دستمال کاغذی را خریداری کنید. مسکن‌های بدون نسخه، ضد احتقان‌ها، سرکوب‌کننده‌های سرفه، چای مورد علاقه و میوه‌ها و سبزیجات تازه برای میان‌وعده تهیه کنید. ممکن است ایده خوبی باشد که از یک دوست یا یکی از عزیزان خود بخواهید که خرید شما را انجام دهد.
- بیماری خود را به محل کارتان اعلام کنید. البته گرفتن مرخصی می تواند سخت باشد. در خانه بمانید تا از مریض شدن همکارانتان جلوگیری کنید، در اینصورت رئیستان قدردان شما خواهد بود.
- در خانه بمانید و استراحت کنید. در نهایت، بهترین درمان برای آنفولانزا، استراحت کافی است.
چه کاری را نباید انجام داد
در اولین علائم آنفولانزا، از انجام هر یک از موارد زیر اجتناب کنید:
- سر کار یا مدرسه نروید. بیماری شما یک یا دو روز قبل از شروع علائم مسری می باشد و تا پنج تا هفت روز پس از شروع احساس بیماری مسری باقی می‌ماند.
- با افراد دست ندهید و آنها را در آغوش نگیرید. طبیعتا شما نمی خواهید نقشی در انتشار ویروس داشته باشید، بنابراین از برخورد فیزیکی و تماس با دیگران خودداری کنید.
- به خود فشار نیاورید. آنفولانزا یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که علائم شما قبل از بهبودی بدتر می شود. محروم کردن بدن از استراحت در چند روز اول پس از شروع علائم می تواند مدت زمان بهبودی شما را طولانی تر کند.
- از غذاهای فرآوری شده و شکر خودداری کنید. زیرا این غذاها حاوی مواد مغذی نیستند.
- سعی کنید وعده های غذایی را حذف نکنید. وقتی آنفولانزا دارید خوب است کمی کمتر غذا بخورید، اما بدن شما هنوز برای مبارزه با ویروس به تغذیه و انرژی نیاز دارد. سوپ، ماست، میوه ها، سبزیجات، بلغور جو دوسر و آبگوشت همه گزینه های عالی هستند.
- وارد مکان های شلوغ نشوید زیرا آنفولانزا بیماری بسیار مسری است.
- در استفاده از داروهای گیاهی اثبات نشده محتاط باشید. اگر می خواهید یک داروی گیاهی را امتحان کنید، مراقب باشید. گیاهان و مکمل ها از نظر کیفیت، بسته بندی و ایمنی توسط FDA مورد بررسی دقیق قرار نمی گیرند. مطمئن شوید که آنها را از یک منبع معتبر خریداری کنید یا از پزشک خود بخواهید که توصیه کند.
- سیگار نکشید. آنفولانزا یک بیماری تنفسی است و سیگار کشیدن ریه های شما را تحریک می کند و علائم شما را بدتر می کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
ممکن است فکر کنید اگر به آنفولانزا مبتلا شده اید، فقط در خانه بمانید و استراحت کنید. اما اگر در هر یک از دسته بندی های زیر قرار می گیرید، ایده خوبی است که به پزشک مراجعه کنید.
برخی از افراد در معرض خطر بالاتری برای تجربه عوارض خطرناک مرتبط با آنفولانزا، مانند ذات الریه یا برونشیت هستند. طبق دستورالعمل های انجمن بیماری های عفونی آمریکا (IDSA)، افراد در معرض خطر عبارتند از:
- افراد 65 سال و بالاتر
- کودکان 18 ساله و کمتر که از داروهای مبتنی بر آسپرین یا سالیسیلات استفاده می کنند.
- کودکان کمتر از 5 سال، به ویژه کودکان زیر 2 سال
- افرادی که با بیماری های مزمن پزشکی زندگی می کنند (مانند آسم، دیابت یا بیماری قلبی)
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
- زنان باردار یا تا دو هفته پس از زایمان
اگر در یکی از این دسته بندی ها قرار می گیرید، باید در اولین علائم آنفولانزا به پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که یک داروی ضد ویروسی تجویز کند. این داروها زمانی بهترین اثر را دارند که در 48 ساعت اول پس از شروع علائم مصرف شوند.
شما علائم شدیدی را تجربه می کنید
برای بزرگسالان، علائم اورژانسی عبارتند از:
- مشکل در تنفس یا تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- احساس گیجی
- استفراغ شدید یا مداوم
- سرگیجه ناگهانی
برای نوزادان و کودکان، علائم آنفولانزای اضطراری عبارتند از:
- مشکل در تنفس
- رنگ پوست مایل به آبی
- تب همراه با بثورات پوستی
- ناتوانی در خوردن یا نوشیدن
علائم آنفولانزا بهتر می شود، اما بعد بدتر می شود
اکثر افراد در عرض یک تا دو هفته از آنفولانزا بهبود می یابند. برخی دیگر شروع به بهبود می کنند و سپس متوجه می شوند که وضعیت آنها به سرعت بدتر می شود و تب آنها دوباره افزایش می یابد.
اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است به این معنی باشد که شما یک عارضه آنفولانزا مانند ذات الریه، عفونت گوش یا برونشیت دارید. باید فورا به پزشک مراجعه کنید.
با وجود اینکه ممکن است بتوانید با سرماخوردگی به کار کردن یا رفتن به باشگاه ادامه دهید، آنفولانزا ممکن است باعث شود که شما بیش از حد مریض شوید که نتوانید روال معمول خود را دنبال کنید. غیبت از کار یا مدرسه ممکن است سخت باشد، اما اگر علائم اولیه آنفولانزا را مشاهده کردید، به خود و دیگران لطف کنید و در خانه بمانید، به خصوص اگر تب دارید. اگر در هنگام بیماری بیرون بروید، ممکن است افراد دیگر را در معرض خطر بیماری جدی قرار دهید و فقط بهبودی خود را دشوارتر خواهید کرد.
